Ντάγκερμαν, Στιγκ

(Stig Dagerman, Αλβκάρλεμπι 1923 – Ενέμπιμπεργκ 1954). Σουηδός συγγραφέας. Από εργατική οικογένεια, ο Ν. σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, όπου από το 1941 συνεργάστηκε στη συνδικαλιστική εφημερίδα Arbetaren (Ο Εργαζόμενος). Εκπρόσωπος της γενιάς των λεγόμενων «συγγραφέων του 1940», που υπήρξαν οι βασανισμένοι και ανίσχυροι μάρτυρες της ευρωπαϊκής σύρραξης, ο Ν. από το πρώτο του ακόμα μυθιστόρημα Το φίδι (1945), αναλύει το άγχος που συνοδεύει και ρυθμίζει τις ενέργειες του ανθρώπου, οδηγώντας τον σε πράξεις καταστροφικές. Η λαχτάρα για έναν τρόπο ζωής, με τον οποίο ο άνθρωπος θα κατόρθωνε να συμφιλιωθεί με τον ίδιο του το φόβο, είναι το βασικό μοτίβο της λογοτεχνικής παραγωγής του. Το μυθιστόρημα του Το Νησί των καταδίκων (1946), το ρεπορτάζ Γερμανικό φθινόπωρο (1947) τα θεατρικά έργα Ο καταδικασμένος σε θάνατο (1947), Ο αριβίστας (1949), Κανένας δεν είναι ελεύθερος (1949) αποκαλύπτουν τους δεσμούς του με τη σύγχρονη ξένη λογοτεχνία (Κάφκα και Φόκνερ). Θεωρώντας τη ζωή «σαν μια χωρίς σκοπό και νόημα πορεία προς το βέβαιο θάνατο», ο Ν. αυτοκτόνησε.